po cóż mi w smutek
obrastać jak w piórka
wabić trzepotem nocne potwory
niech innych boli że wciąż się śmieję
i z życiem pragnę swawolić

mądry zrozumie nadrzędność celu
nad potrzebami rozumu

nie warto świecić światłem odbitym
bo serca chłód mrozi słowa
blask jasny trzeba nieść
w ciemność tłumu
i dobro ciepłem budować


©Tamara Rzuchowska
14.12.2016 r.

foto net.