obojętna światu
trwająca przypadkiem
wedle jednych pyłkiem
wedle siebie statkiem
 
co przepływa niechcący
spoglądając ukradkiem
na drzwi ciągle zamknięte
i motyla co drży
 
niechże spełni się wola
niech kotwica opadnie
zacumuję powoli
Bogu zadam pytanie
 
gdzie jest sens i logika
dokąd płynąć tu muszę
rejsem umęczona wołam

zostaw  mą duszę

Angie
05.09.2016 r.